Kalendarz gregoriański
Kalendarz gregoriański to zreformowany słoneczny kalendarz juliański. Jest to w zasadzie kalendarz juliański,
do którego wprowadzono niewielką poprawkę mającą na celu zniwelowanie opóźnienia w stosunku do roku
zwrotnikowego, narosłego od roku 46 p.n.e o 10 dni.
Aby usunąć nienadążanie roku kalendarzowego w kalendarzu juliańskim za rokiem astronomicznym,
papież Grzegorz XIII wprowadził w roku 1582 reformę kalendarza.
Aby odrobić 10 utraconych dni nakazano, że po dniu 4 października 1582 roku nastąpi
od razu dzień 15 października 1582 roku. W kalendarzu juliańskim każdy rok, którego liczba dzieli się przez
4 bez reszty, był rokiem przestępnym, czyli liczył 366 dni. W szczególności więc przestępne były wszystkie
lata sekularne, mianowicie 1600, 1700, 1800 itd. W kalendarzu zreformowanym wśród czterech kolejnych
lat sekularnych będzie jeden rok przestępny, a trzy zwyczajne. Każdy taki zwyczajny, nie przestępny
rok sekularny przyśpiesza o jeden dzień zdzieranie kartek kalendarza, w wyniku czego w ciągu czterech wieków
nowy kalendarz zaoszczędza 3 dni, które stary kalendarz stracił. Opóźnienie kalendarza gregoriańskiego dalej
jednak następuje lecz wynosi 1 dzień na ok. 3000 lat.
Zreformowany kalendarz został w Polsce wprowadzony za czasów Stefana Batorego w roku 1582. Inne kraje ociągały się z wprowadzeniem nowego kalendarza i były w użyciu dwie rachuby czasu. Różniły się one w wieku XVI i XVII o 10 dni, w wieku XVIII o 11 dni w wieku XIX o 12 dni, w wieku XX o 13. Stopniowo jednak wszystkie kraje Europy zreformowały kalendarz na gregoriański, który służy nam do dziś.