Zenon z Elei (V w. p.n.e.)
Zenon z Elei - filozof grecki, uczeń Parmenidesa, który należał do
szkoły eleatów. Sformułował paradoksy związane z posługiwaniem się pojęciem
nieskończoności i liczby. Zasłynął ze swoich paradoksów lub dowodów na niemożność
istnienia wielości rzeczy i ruchu. Cztery jego dowody o niemożności ruchu
znane są pod nazwami dychotomii, Achillesa, strzały i stadionu.
Zobacz paradoksyZenon z Elei posługując się wyszukanymi argumentami rozumowymi bronił tezy o niezmienności i niepodzielności bytu. Paradoksy, które sformułował, miały dowodzić, ze ruch nie istnieje. Przeciwko wielości rzeczy wysuwał twierdzenie, ze nie można w nieskończoność dzielić czegoś, bo uzyska się w końcu części nie posiadające wymiarów, a suma części bez wymiarów musi być równa zeru.
Paradoksy Zenona z Elei były rozważane przez najwybitniejszych filozofów, a doczekały się naukowego rozwiązania dopiero dzięki badaniom nad pojęciem ciągłości.