Słuszny podział zapłaty
Dwaj arabowie wędrowali przez pustynię. Do najbliższej oazy było
jeszcze pół drogi. Z zapasów żywności pozostało im tylko 8 sucharów:
3 należały do jednego, 5 do drugiego. Spotkali na drodze samotnego
podróżnego wycieńczonego głodem. Ulitowali się nad nim i wspólnie z nim
spożyli swe zapasy. Przy rozstaniu ów podróżny, by okazać im
wdzięczność, wręczył przygodnym kompanom tytułem zapłaty 8 jednakowych
złotych monet.
Przy podziale doszło do kłótni. Arab bowiem, który miał pięć sucharów,
zażądał dla siebie 5 złotych monet, tymczasem jego towarzysz chciał
otrzymać 4 monety twierdząc nie bez słuszności, że obaj przyczynili
się do uratowania życia głodnego podróżnego.
Nie mogąc się zgodzić na sposób podziału, po przybyciu do oazy zwrócili
się do kadiego, miejscowego sędziego, z prośbą, by spór ich
rozstrzygnął. Ten zawyrokowała w sposób dla obu nieoczekiwany:
- Jesteście obaj w błędzie. Przypuśćmy, że każdy z waszych sucharów
podzieliliście na trzy części; w ten sposób otrzymaliście 24 części.
Dalej przypuśćmy, że każdy z was spożył 8 części. Ten który miał 5
sucharów, to jest 15 części, oddał trzeciemu podróżnemu 7 części,
a jego towarzysz ze swoich 3 sucharów ujął tylko 1 część. Z tego wynika,
że monety powinny być tak podzielone: 7 monet należą się jednemu z was,
a tylko jedna drugiemu.