Ułamki dziesiętne
Kiedy wykonujemy obliczenia arytmetyczne, często posługujemy się ułamkami dziesiętnymi i trudno dziś wyobrazić sobie czasy, kiedy w użyciu były tylko ułamki zwykłe. Zapis dziesiętny liczb został opracowany w XV wieku przez perskiego matematyka Al-Kaszi, w jego dziele Miftah al-hisab (Klucz do arytmetyki). Rozpowszechnienie zawdzięczamy jednak holenderskiemu uczonemu Simonowi Stevinowi, który 1585 r. w swej pracy De Thiende (Dziesięcina) omówił istotę ułamków dziesiętnych. Notacja Stevina odbiegała od obecnie stosowanej i była dość skomplikowana, została więc szybko zmieniona. Liczby z przecinkiem błyskawicznie przyjęły się i liczbę wymierną można było wyrazić już nie tylko w postaci ułamka zwykłego. Oddzielenie separatorem całości od części dziesiętnych było pomysłem angielskiego matematyka. J. Napiera.
Ułamki dziesiętne zapisuje się bez kreski ułamkowej, ale specjalną funkcję pełni przecinek dziesiętny (w krajach anglosaskich kropka),
który oddziela część całkowitą od części ułamkowej.
$$ 12\text{,}325 \text{lub} 12.325 $$
Rozwinięcie dziesiętne skończone i nieskończone
Działania na ułamkach dziesiętnych
Przybliżenie dziesiętne
Zmiana ułamków dziesiętnych na ułamki zwykłe